เอเลน เด็กน้อยผู้ตามหาแม่

ข้อมูลเบื้องต้น

 แถวชานเมืองที่ไม่ไกลจากที่นี้มากนัก ในย่านที่ไม่มีผู้คนพรุ่มพร่ามมีเด็กหญิงคนนึง เธอใส่ชุดนอนกระโปรงยาวสีขาว ผมสีดำ นัยน์ตาสีน้ำเงินราวกับท้องฟ้าในยามราตรีที่แฝงไปโดยความเศร้าหมอง

      เธอชื่อ เอเลน เด็กหญิงที่มีอายุ 10 ปี เธอออกเดินทางตามหาแม่ของเธออย่างไม่เคยพัก เพราะ เธอคิดว่าอาจจะทำให้เธอคลาดเคลื่อนกับแม่ของเธอก็เป็นได้ แม่ของเธออยู่ดีๆก็ทิ้งเธอไป ส่วนพ่อของเธอก็จากไปในที่ที่แสนไกลอย่างไม่มีวันหวนกลับมาหาเธออีกเลย

      ในระหว่างการเดินทางที่แสนลำบากนั้น เธอได้พบกับขอทาน เนื้อตัวสกปรกใส่เสื้อผ้าขาดๆ สวมหมวกฟางที่ดูเก่า และมีกะลาวางอยู่ข้างหน้าเขา

เธอจึงถามขอทานว่า

ขอโทษนะค่ะ คุณทราบไหมว่าแม่ของฉันอยู่ที่ไหน

ขอทานคนนั้นไม่ตอบคำถามของเธอ แถมทำเหมือนมองไม่เห็นเธออีก เอ๊ะ! หรือว่าขอทานคนนี้เป็นคนพิการอย่างนั้นหรือ แต่ดูๆแล้ว ตาก็ไม่บอก แขนขาก็มีครบ หรือ หุหนวก!? อย่างนี้ต้องพิสูจน์

คุณขอทานค่ะ! ได้ยินหนูไหม!

เธอตะโกนสุดเสียง ขอทานก็ทำเหมือนไม่ได้ยินสงสัยคงจะหูหนวกจริงๆ และแล้วมีชายคนหนึ่งมาให้ตังขอทาน

      ขอบคุณครับ ขอให้รวยๆนะครับ

อ้าว! ไหนหูหนวกไง แล้วทำไมได้ยินเสียงเศษตัง เอเลนจึงได้ลองถามดูอีกครั้ง

      ขอโทษอีกครั้งนะค่ะ คุณทราบไหมว่าแม่ของฉันอยู่ที่ไหนค่ะ

ขอทานไม่ตอบ

      คุณไม่ตอบไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะ

เธอบอกลาขอทานแล้วเดินทางต่อไป ขณะที่เธอเดินทางได้เจอร้านดูดวง เธอเลยเดินเข้าไปเพื่อจะถามว่าคุณรู้ไหมว่าแม่ของเธออยู่ที่ไหน

สวัสดีค่ะ คุณหมอดู ไม่ทราบว่า

กรี๊ด! ออกไป! ออกไป! อย่าเข้ามานะ! อย่า!

      เอเลนเลยรีบวิ่งออกมาจากร้านนั้น เธองงมากกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทำไมหมอดูคนนั้นไล่เธอ แล้วทำไมถึงได้กลัวเธอขนาดนั้น ขอทานก็อีกคนเจอเธอทำมองไม่เห็นอีก แล้วอย่างนี้เธอจะตามหาแม่เธอที่ไหน เอเลนเธอมองไม่เห็นหนทางที่จะเดินไป หมดความหวัง หมดทุกสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง จะทำอย่างไรดี เธอจะทำอย่างไรดี มันมืดแปดด้านไปหมด อยู่ดีๆมันก็มีของเหลวใสไหลออกมาทางตาของเธอ นี้เธอกำลังร้องไห้หรือเนี่ย

      นี้แม่หนูน้อยมานั้งร้องไห้ทำไม เกิดอะไรขึ้น แม่หนูเธอชื่อเอเลนใช่ไหม ฉันชื่อ คาร์เตอร์ เป็นบาทหลวง

คุณรู้จักหนูหรือค่ะ คุณทราบชื่อหนูได้ยังไง เอเลนถามด้วยความสงสัย

รู้จักไม่รู้จักมันไม่เกี่ยวหรอก มานี้สิ ฉันจะพาไปดูอะไรบ้างอย่าง มาสิ

หนูจะแน่ใจได้ยังไงค่ะว่าคุณบาทหลวงไม่ได้หลอก

ฮ่าๆ ฉันเป็นบาทหลวงนะ ฉันอยากพาเธอไปดูอะไรบ้างอย่างมันสำคัญกับตัวเธอมากนะ บาทหลวงพูดพร้อมยื่นมือมาให้เธอ

ก็ได้ค่ะ เอเลนตอบอย่างไม่เคยเชื่อถือเท่าไร แต่ถ้ามันสำคัญกับตัวเธอมากมันต้องเกี่ยวกับแม่ของเธอแน่ๆ มันอาจจะเป็นที่อยู่ของแม่หรือไม่ก็ได้เจอแม่ของเธอ!

ใกล้ถึงแล้ว บาทหลวงบอกเธอ เอเลนเธอชักเริ่มตื่นเต้นเข้ามาทุกทีๆ เธอจะเจอแม่ของเธอ เธอจะเจอแม่แล้ว!!

แต่แล้ว ทำไมบาทหลวงพาเอเลนมาที่สุสานล่ะ หรือว่าแม่ของเธอจะ ไม่จริงมั่ง คงเป็นทางผ่าน เธอคิดในใจ

ถึงแล้วละ แม่หนูน้อย

บาทหลวงพาเธอเดินมาหนยุดที่ลุมศพนึง ที่ป้ายหลุมศพนั้นเขียนไว้ว่า เอเลน

 

 

 

 

http://www.bloggang.com/data/anantraya/picture/1183814987.gif